رواية أمل الهلاوي الجزء الثاني

لاوامر عمر ماشى ياقلبى
كل ذلك وسمر تراقب من بعيد 
همست لنفسها قائله هى بقت كده
قطع تفكيرها وجود كريم
كريم سمر انا عاوزك فى موضوع
سمر اتفضل يامستر كريم
كريم أنا معجب بحنين وعاوز اتقدم لها وعارف انكوا اصحاب 
كان يظن كريم انهم اصدقاء لان سمر من اتت لحنين بالعمل
سمر فيه حاجات انت ماتعرفهاش ياأستاذ كريم عن حنين 

كريم زى ايه
سمر بص يااستاذ كريم انت انسان محترم وانا مش هاخبى عنك اى حاجه
كريم انتى قلقتينى
سمر حنين استحاله توافق عليك مش عشان انت وحش لا بالعكس عشان انت مش غنى اوى لانها بتدور على الواحد الغنى بدليل انها بتلف على استاذ عمر عشان توقعه والمسكين مش فاهم أى حاجه وماشى وراها أظنك لاحظت لاحظت 
كريم اه فعلا لاحظت نظراتها ليها بس مش باين عليها اطلاقا
سمر لو مش مصدقنى روح واطلب عليها الجواز وشوف بنفسك ردها عليك
كريم لازم استاذ عمر يعرف الكلام ده مهما كان هو الرجل اللى مشغلنا ماينفعشى نسيبه كده
سمر انا نازله أجازه بكره ميعاد اجازتى لما اأجى نشوف هانعمل ايه ماينفعشى نسيب الرجل كده
فى هذه الاثناء لم تستطع حنين النوم فخرجت من المخيم الى الخارج وقفت امام البحر تستنشق الهواء وتتذكر كلام عمر
راها عمر وهم بالذهاب اليها ولكن كان كريم أسرع منه فى الذهاب اليها فوقف بعيد ليراقب الحدث
عند حنين على الشاطئ
كريم انسه حنين كنت عاوزك فى موضوع
حنين اتفضل ياأستاذ كريم سامعاك خير
كريم انتى انسانه محترمه وانا معجب باخلاقك وكنت عاوز اجى اتقدملك دا بعد موافقتك
حنين انا انا 
كريم احنا ممكن نعمل فترة خطوبه نتع ف فيها على بعض انا بقالى فتره بدورر على الانسانه المحترمه اللى أأمنها على بيتى ولاقيت ده فيكى والخطوبه معموله عشان التعارف
حنين أستاذ كريم انا اسفه انا حاليا مش بفكر فى الجواز خالص
كريم انا قلت نعمل خطوبه بس
حنين برضه اسفه انا مش حاطه الموضوع ده فى دماغى حاليا
كريم فيه حد تانى فى حياتك
حنين لا أبدا 
كريم أنا اسف لو ضايقتك واحنا اخوات زى مااحنا
ابتسمت له حنين على تفهه وشكرته وتمنت له الخير وتركها وغادر وقذ تأكد من كلام سمر فانها حتى لم توافق على الخطوبه
ما ان ترك كريم حنين حتى ذهب لها عمر 
عمر واقفه لوحدك ليه
حنين لا ابدا بشم الهوا
عمر كريم كان عاوز ايه منك
حنين لا ابدا كان بيسالنى مبسوطه فى الشغل ولا لاء
عمر وكنتى بتضحكى له ليه
حنين هو ده استجواب وانا مش عارفه
عمر ماتضحكيش لحد الا انا فاهمه ولا لاء
حنين أنت هاتبدأفى كلامك ده استنى هنا انت بتراقبنى ولا ايه
عمر لا والله أنا كنت واقف بالصدفه
حنين طيب تصبح على خير
عمر وانتى من اهله ياملكه
خجلت حنين من كلماته وتركته وذهبت سريعا سابحا فى افكاره فيمن سلبت عقله وقلبه
انقضى الليل وعاد الجميع الى الفندق وكل ذهب الى غرفته 
ليأخذ قسط من الراحه
فى غرفة حنين 
رن هاتف حنين برقم حازم فردت سريعا
حازم ازيك ياحبيبتى عامله ايه 
حنين ازيك ياحزومى وحشتنى
حازم عندى ليكى خبر بمليون جنيه
حنين قول
حازم الكلب اللى قتل معتز الله يرحمه اتقبض عليه كان مستخبى فى دمياط وناس شافوه وطابقوا الصور باللى نزلت له فى الجرايد الصور اللى اخدوها ليه من الكاميرا اللى فى الشارع بتاع البيوتى سنتى
حنين پبكاء يالله اخيرا اللهم لك الحمد والشكر ربنا ينتقم منه
انا لازم اجى واشوف الكلب ده وهو مقبوض عليه ومرمى فى السچن
حازم ماهو مش انتى مفروض تنزلى بكره 
حنين النهارده ياحازم لازم انزل انا هاروح لعمر استأذن منه يارب يوافق
حازم هايوافق
حنين اوك ياحبيبى سلام مؤقت
حازم سلام ياقمر
ذهبت حنين الى غرفة عمر طرقت عذة طرقات ظنها مازن فلم يخطر على باله مطلقا ان تكون حنين كان عارى الصدر فقد كان يبدل ملابسه
عمر بدهشه حنين
حنين بشهقه اجيلك وقت تانى
عمر لالالا استنى ثانيه واحده
كان يقول ذلك وهو يركض الى الدخل ارتدى تيشرت ابيض فى غضون ثوانى
عمر وهو يلهث اتأخرت عليكى 
حنين لا ابدا انا كنت عاوزه من حضرتك خدمه
عمر طب تعالى نتكلم جوا 
حنين كده كويس
عمر هانتكلم على الباب
حنين كده كويس ياعمر خلاص بقى
عمر انتى قولتى ايه ايه
حنين قلت كده كويس
عمر لاء اللى بعدها 
حنين بخجل انا عاوزه انزل المنصوره النهارده ضرورى
عمر ماأنتى ميعاد نزولك بكره فيه حاجه ولا ايه
حنين ظروف فى البيت أنا اسفه أنا عارفه انى بتقل عليك
عمر أوعى تقولى كده تانى انت تأمرى أمر روحى ياستى براحتك
حنين بس هاقعد أسبوع
عمر ليه كده كتير
حنين والله ظروف فى البيت ڠصب عنى أنا اسفه
عمر ماتتأسفيش روحى وشوفى اهلك وانا أمرى لله
حنين مش فاهمه 
عمر بكره تفهمى ياحنين وانتى عند وعدك ليا انك هاتفكرى فى الكلام اللى قلته ليكى امبارح
حنين هافكر ياعمر مع السلامه
عمر انا هاسلم عليكى فى الموقف انا هاجى اوصلك وممنوع النقاش هاكلم سلمى ومازن يجوا معانا اهو ماعدشى ليكى حجج
حنين بابتسامه ماشى موافقه
اجهزى وانا هاجهز وهاستناكى 
حنين الباص لسه كمان ساعتين 
ىعمر اوك هاستناكى تحت كمان ساعه ونص
حنين اوك سلام
الفصل الثالث عشر و الرابع عشر 
الفصل الثالث عشر

مرت الساعتين وكان عمر ينتظر حنين خارج الفندق جاءت سمر لانها ستركب فى نفس الباص مع حنين ولكن دون ان تعلم ان حنين ستسافر
نادى عليها عمر لانه توقع ان اليوم هو اول ايام اجازتها من الشنطه التى تحملها
عمر سمر انتى مسافره المنصوره ولا ايه
سمر أيوه يافندم
عمر طب تعالى اوصلك مع حنين هى مسافره برضه
سمر مااتحرمش منك يافندم هو حضرتك هاتوصل حنين ولا ايه
جاء ليرد ولكن حنين كانت قد اتت بصحبة سلمى ومازن
حنين انا جاهزه
اخذ عمر الشنطه منها ووضعها فى حقيبة السياره
سمر محدثه نفسها وكمان مشغلاه شغال ياحلاوة والتانيه ممشيه مستر مازن وراها
حنين انتى مسافره ولا ايه ياسمر
سمر ده ميعاد اجازتى انتى اللى مسافره ليه
حنين ظروف فى البيت طارئه مضطره انزل اسبوع
سمر خير يعنى
حنين خير ان شاء الله روحى انتى بقى ياسلمى سمر معايا اهى
سلمى ماشى ياقلبى خدى بالك من نفسك
حنين ماشى سلام
ذهبت سلمى ومازن الى الفندق وتوجهت حنين لتركب بالخلف ولكن عمر قال
عمر وانا السواق بتاعكم واحده تيجى قدام
سمر هاجى اهو يمستر
عمر تعالى انتى ياحنين ولا انا هاعضك
سمر بضحكه خبيثه اركبى ياحنين عادى ياحبيبتى
عمر قولى لها ياسمر
حنين امرى لله

ركبوا جميعا السياره وعمر طوال الطريق يوجه حديثه الى حنين ومتجاهل سمر تماما واخيرا وصلوا موقف الباصات المتجه الى المنصوره
امام الباص
عمر فكرى فى اللى قلت لك عليه
حنين حاضر
عمر وخدى بالك من نفسك
حنين حاضر
عمر مش متعود عليكى تقولى لى حاضر
ابتسمت حنين بهدوء
سمر مقاطعه يالا ياحنين الباص هايطلع
حنين اوك
عمر لااله الاالله
حنين محمد رسول الله
تحرك الباص وأخذ معه قلب عمر كان يود لو صړخ بها وقال لها لاتتركينى ولكن لابد ان يمهلها فتره لتفكر وتستجمع كيانها المشتت فيكفيه منها انها لم تنهره وتسد عليه الطرق المؤديه الى قلبها

عند حنين فى الباص
كانت حنين سابحه فى افكارها لماذا لم تنهره لماذا لم تقف فى وجهه وتقول له ارفض حبك لكنه محق من حقها ان تكون اسره وتعيش من جديد حتى معتز نفسه طلب منها ان تتزوج وتكون اسره وهو ېموت وهى وعدته
اما عند سمر الذى كان الحقد ياكل قلبها من تلك الخبيثه التى تجلس بجانبها وتتوعد لها
وصل الباص الى المنصوره ولم يحدث اى منهم الاخر فكل كان سابحا فى افكاره
ودعت حنين سمر وكل منهم ذهبت فى طريقها
طرقت حنين باب منزلهم فتحت لها صفيه غير مصدقه ان ابنتها اتت بعد السلامات 
حنين ماما فين بابا وحازم
صفيه فى النيابه ياحبيبتى بيتابعوا التحقيقات
حنين وهمت بالوقوف انا رايحه ياماما لهم
صفيه يابنتى استريحى شويه
حنين لازم اشوف الكلب ده ياماما واتكلم معاه عشان نارى تبرد
صفيه يابنتى وهايفيد بايه
حنين عشان خاطرى ياماما سيبينى
صفيه روحى يابنتى ربنا معاكى
ذهبت حنين التى ماان وصلت حتى وجدت الصحفييين يتهافتون على تصوريها تصوير العروسه ذات دماء على ثوب زفافها ولكن حازم راها وذهب اليها مسرعا ليخلصها منهم
حازم حنين ياحبيبتى انتى جيتى ليه
حنين لازم اشوف الكلب ده ياحازم مش قادره استنى
خلاص ياحبيبتى وكيل النيابه صاحبى هاخليه يرضى تتكلمى مع الحيوان ده بس اوعدينى انك تمسكى نفسك
حنين حاضر اوعدك
توجهت حنين مع حازم الى مبنى النيابه وسلمت على والدها وانتظرت خروج القاټل من غرفة التحقيقات
بعد عدة ساعات من التحقيقات كان قرار النيابه حبس المتهم 15 يوم على ذمة التحقيقات
فى غرفة وكيل النيابه جلست حنين فى انتظار القاټل حتى يأتى
دخل القاټل ويصحبه عسكرى
وكيل النيابه اخرج انت ياعسكرى
كانت حنين تنظر الى القاټل نظرات قاتله غاضبه
حنين لو سمحت يافندم عاوزه اتكلم معاه لوحدى
وكيل النيابه انتى متاكده من قرارك ياانسه
حنين متاكده اوك انا هاسيبكم لوحدكم
خرج وكيل النيابه وترك حنين مع عطيه القاټل
عطيه انتى مين وعاوزه ايه
حنين انت مش عارف انا مين مش عارف العروسه اللى قټلت عريسها فى حضنها يوم فرحها
عطيه وعاوزه ايه منى
حنين عاوزه اقولك انتى كده مستريح مۏت بنى ادم وانت هاتتعدم انت كمان ضيعت عيلتين وتقولى عاوزه ايه
عطيه انا ماضيعتش حد انا خدت بتار اخويا ولو جايه تشمتى احسنلك امشى من قدامى بدل ماتحصلى المرحوم
حنين تار ايه تار من مين ومعتز ذنبه ايه دكتور محترم اهله تعبوا فيه وربوه احسن تربيه كان هايبقى حاجه كويسه تفيد المجتمع اصلا لايعرفك ولا يعرف اهلك ولايعرف اللى اټقتل
عطيه انتى عاوزه ايه يعنى تشمتى
حنين اعوذ بالله من الشماته انا جايه اقولك ربنا ينتقم منك وجايه اقوك ولكم فى القصاص حياة يا اولى الالباب وحق معتز هايجى منى ډمرت حياتى خلتنى اعيش نص حياه فرحتنا يوم فرحنا وعاوزه اسالك سؤال ليه ليه يوم الفرح ليه
انت تقول ذلك وهى تصرخ به
عطيه عشان احړق قلوبهم عليه وامى تبقى مبسوطه استريحتى كده
حنين ياترى الست الوالده كده مستريحه ربنا ينتقم من امثالكم مجتمع متخلف جاهل
عطيه لسه عاوزه تشتمى
حنين اخر حاجه احب اقولها ليك انا خصيمتك يوم القيامه عارف يعنى ايه خصيمتك يعنى هاقف انا وانت قدام ربنا وربنا يجيبلى حقى منك
ثم تركته وذهبت سريعا دون ان تسمع منه رد
اما عند عطيه فكان يفكر فى ماقالته تلك الحسناء منذ قليل ولاول مره يشعر بالندم ويرى معاناة تلك الفتاه جراء مافعله

فى سيارة حازم
تجلس حنين فى المقعد الخلفى من السياره تفكر فى فكره تفكر فيها منذ مقټل معتز
حازم ساكته ليه ياحبيبتى
عبدالسلام ليكون المچرم ده ضايقك
حنين لا ابدا يابابا بس بفكر فى حاجه كده
حازم حاجه ايه
حنين احنا هانعمل صفحه على الفيس بوك ياحازم هانسميها معا ضد التار